Het Bennekoms Nieuwsblad publiceerde het onderstaande artikel in
oktober 2019. Tekst en foto zijn van Wout Schotsman.

• Wandelen, zien, horen, ruiken, voelen en proeven

  Natuurlijk wandelen met Jeannette en Wilma

  

  De dames hadden me een verrassende wandeling beloofd. Als dat in de buurt van Bennekom is, dan moet je toch van goeden huize komen, dacht ik stilletjes. We spraken af op de Oostbreukelderweg, het tunneltje voorbij en dan de hucht op. Bijna bovenaan rechtsaf, tot bij het ‘mijmerbankje’. Daar begonnen de verrassingen.

  Natuurlijk kende ik het heitje en het verhaal dat het hier ooit allemaal heide was en dat je vanaf deze plek naar Amersfoort kon kijken. “Ga zitten en gebruik even al je zintuigen!” Ik keek en zag het bekende heitje. Het was nog vroeg in de morgen en op de heidestruiken zaten hier en daar bedauwde spinnenwebben, glinsterend in de ochtendzon. Kleine knappe werkstukjes. Prachtig! “Luister!” Jawel, ik hoor de snelweg en vliegtuigen. Vreemd, die accentueren de stilte van het mijmerplekje. “Ruik!” Er werd een potje honing onder mijn neus geduwd. “Dit is heidehoning van een Bennekomse imker en hier heb je fabriekshoning. Ruik het verschil!” Dat herken ik. DE honing rechtstreeks van een imker ruikt echt naar honing, alsof je die uit een kamperfoeliebloem zuigt. “Het voelen slaan we even over. Nu proeven!” Dat herken ik ook: de krachtige smaak van de honing van de imker.

  De hele dag door gebruiken we onze zintuigen, vaak zonder dat we ons er bewust van zijn. Er moet iets bijzonders gebeuren – de melk is zuur! – voordat we bewust iets ruiken of zien. Eigenlijk wel spannend om op een vroege morgen eens te spelen met je eigen zintuigen!

  Dan maar even wandelen. Leuk paadje. “Let op die eeuwenoude eiken. Die stonden ooit als solitaire bomen op de hei, rondom in de zon. Ze begonnen een prachtige ronde kroon te vormen om zoveel mogelijk zonlicht op te vangen. Later kwam er onderbegroeiing en moesten ze de hoogte in om nog wat zonnestralen op te kunnen vangen.” Ik wist het, maar toch als je kijkt naar die reuzen en je realiseert hoe ze hun best doen om te kunnen zonnebaden… Bij een groep van drie berken, die
  wellicht opgegroeid zijn uit één stronk, stoppen we even. “Voel eens even, de ruwheid van de schors.
  En iets verderop de fluwelen zachtheid van het witte velletje van de berk. Twee karaktertrekjes van één boom…

  Okay, ik geef het toe. Als je met al je zintuigen actief door het bos wandelt, dan kan bijna elke stap een verrassing opleveren. Dat soort verrassingen willen de dames met zoveel mogelijk mensen delen. Daarom organiseren ze ‘Natuurlijk wandelen’ in Bennekom en omgeving. Ze willen graag een bijdrage leveren aan verwondering, het herkennen van schoonheid en positiviteit. Ze bieden allerlei wandelingen aan, met verschillende belevingen: stiltewandelingen, wandelingen voor feestelijke gebeurtenissen als jubilea, wandelingen om gewoon te genieten van het wandelen in de mooie omgeving van Bennekom
  

  De eerste wandeling vindt plaats op …………………. Oktober. Aanmelden kan bij: ………………………………. Dan wordt meteen verteld waar het vertrekpunt is. En onderweg is er ook nog koffie. Uit de fietstas, maar toch!